Sabbato Sancto ~ I. classis

Divinum Officium Monastic - 1963

04-20-2019

Ad Matutinum

Incipit{omittitur}
Início{omitido}
Invitatorium{omittitur}
Invitatório{omitido}
Hymnus{omittitur}
Hino{omitido}
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio de Tempore}
Nocturn I.
Ant. In pace * in idípsum, dórmiam et requiéscam.
Psalmus 4 [1]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
Gloria omittitur
Ant. In pace in idípsum, dórmiam et requiéscam.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Próprio do tempo}
Nocturn I.
Ant. I will both lay me down in peace, * and sleep.
Salmo 4 [1]
4:1 Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.
4:2 Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.
4:3 Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?
4:4 Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.
4:5 Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.
4:6 Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?
4:7 Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.
4:8 Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.
4:9 Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;
4:10 Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.
Omite-se Glória
Ant. I will both lay me down in peace, and sleep.
Ant. Habitábit * in tabernáculo tuo, requiéscet in monte sancto tuo.
Psalmus 14 [2]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur iustítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu eius malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui iurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
Gloria omittitur
Ant. Habitábit in tabernáculo tuo, requiéscet in monte sancto tuo.
Ant. He shall abide in thy tabernacle: * he shall dwell in thy holy hill.
Salmo 14 [2]
14:1 Senhor, quem habitará no vosso tabernáculo? * Ou quem descansará no vosso santo monte?
14:2 O que vive sem mácula, * e pratica a justiça:
14:3 O que fala verdade no seu coração, * o que não forjou dolos com sua língua:
14:4 Nem mal fez ao seu próximo, * nem consentiu que seus próximos fossem desonrados.
14:5 Na sua apreciação considera o malvado como um nada, * mas honra os que temem o Senhor:
14:6 Faz juramento ao seu próximo e o não engana, * não empresta o seu dinheiro com usura, nem aceita subornos contra o inocente.
14:7 Quem procede assim: * jamais será abalado.
Omite-se Glória
Ant. He shall abide in thy tabernacle: he shall dwell in thy holy hill.
Ant. Caro mea * requiéscet in spe.
Psalmus 15 [3]
15:1 Consérva me, Dómine, quóniam sperávi in te. * Dixi Dómino: Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges.
15:3 Sanctis, qui sunt in terra eius, * mirificávit omnes voluntátes meas in eis.
15:4 Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum: * póstea acceleravérunt.
15:4 Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus, * nec memor ero nóminum eórum per lábia mea.
15:5 Dóminus pars hereditátis meæ, et cálicis mei: * tu es, qui restítues hereditátem meam mihi.
15:6 Funes cecidérunt mihi in præcláris: * étenim heréditas mea præclára est mihi.
15:7 Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum: * ínsuper et usque ad noctem increpuérunt me renes mei.
15:8 Providébam Dóminum in conspéctu meo semper: * quóniam a dextris est mihi, ne commóvear.
15:9 Propter hoc lætátum est cor meum, et exsultávit lingua mea: * ínsuper et caro mea requiéscet in spe.
15:10 Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno: * nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.
15:11 Notas mihi fecísti vias vitæ, adimplébis me lætítia cum vultu tuo: * delectatiónes in déxtera tua usque in finem.
Gloria omittitur
Ant. Caro mea requiéscet in spe.
Ant. My flesh * shall rest in hope.
Salmo 15 [3]
15:1 Guardai-me, ó Senhor, porque em Vós esperei. * Disse ao Senhor: Vós sois o meu Deus, que não tem necessidade dos meus bens.
15:2 Para com os santos que estão sobre a sua terra, * maravilhosos fez neles todos meus desejos.
15:3 Multiplicaram-se suas enfermidades: * depois correram aceleradamente.
15:4 Não me juntarei a eles nas suas reuniões sanguinários, * nem terei nos meus lábios a memória dos seus nomes.
15:5 O Senhor é a porção da minha herança e do meu cálice: * Vós sois quem restituirá a minha herança.
15:6 Caíram-me as linhas demarcatórias em boa região: * de facto, a minha herança é-me excelente.
15:7 Louvarei o Senhor, que me deu inteligência: * além disto, mesmo durante a noite, acusaram-me as minhas entranhas.
15:8 Contemplava sempre o Senhor ante mim: * porque Ele está à minha direita para que não seja afligido.
15:9 Alegrou-se, portanto, o meu coração e exultou a minha língua: * também a minha carne repousará na esperança.
15:10 Porque não deixareis a minha alma no inferno: * nem permitireis que o vosso santo veja corrupção.
15:11 Fizestes-me conhecer os caminhos da vida, com vosso rosto encher-me-eis de alegria: * estão delícias eternas à vossa direita.
Omite-se Glória
Ant. My flesh shall rest in hope.
℣. In pace in idípsum.
℟. Dórmiam et requiéscam.
℣. I will both lay me down in peace.
℟. And sleep.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.


Lectio 1
De Lamentatióne Ieremíæ Prophétæ
Lam 3:22-30
22 Heth. Misericórdiæ Dómini quia non sumus consúmpti: quia non defecérunt miseratiónes eius.
23 Heth. Novi dilúculo, multa est fides tua.
24 Heth. Pars mea Dóminus, dixit ánima mea: proptérea exspectábo eum.
25 Teth. Bonus est Dóminus sperántibus in eum, ánimæ quærénti illum.
26 Teth. Bonum est præstolári cum siléntio salutáre Dei.
27 Teth. Bonum est viro cum portáverit iugum ab adulescéntia sua.
28 Iod. Sedébit solitárius, et tacébit: quia levávit super se.
29 Iod. Ponet in púlvere os suum, si forte sit spes.
30 Iod. Dabit percutiénti se maxíllam, saturábitur oppróbriis.
Ierúsalem, Ierúsalem, convértere ad Dóminum Deum tuum.

℟. Sicut ovis ad occisiónem ductus est, et dum male tractarétur, non apéruit os suum: tráditus est ad mortem,
* Ut vivificáret pópulum suum.
℣. Trádidit in mortem ánimam suam, et inter scelerátos reputátus est.
℟. Ut vivificáret pópulum suum.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.


Leitura 1
Lesson from the book of Lamentations
Lam 3:22-30
22 Heth. The mercies of the Lord that we are not consumed: because his commiserations have not failed.
23 Heth. They are new every morning, great is thy faithfulness.
24 Heth. The Lord is my portion, said my soul: therefore will I wait for him.
25 Teth. The Lord is good to them that hope in him, to the soul that seeketh him.
26 Teth. It is good to wait with silence for the salvation of God.
27 Teth. It is good for a man, when he hath borne the yoke from his youth.
28 Jod. He shall sit solitary, and hold his peace: because he hath taken it up upon himself.
29 Jod. He shall put his mouth in the dust, if so be there may be hope.
30 Jod. He shall give his cheek to him that striketh him, he shall be filled with reproaches.
Jerusalem! Jerusalem! Return unto the Lord thy God.

℟. He hath been brought as a lamb to the slaughter, and while he was evil entreated he opened not his mouth: he was delivered up to death
* That he might quicken his people.
℣. He hath poured out his soul unto death, and he was numbered with the transgressors.
℟. That he might quicken his people.


Lectio 2
Lam 4:1-6
1 Aleph. Quómodo obscurátum est aurum, mutátus est color óptimus, dispérsi sunt lápides sanctuárii in cápite ómnium plateárum?
2 Beth. Fílii Sion íncliti, et amícti auro primo: quómodo reputáti sunt in vasa téstea, opus mánuum fíguli?
3 Ghimel. Sed et lámiæ nudavérunt mammam, lactavérunt cátulos suos: fília pópuli mei crudélis, quasi strúthio in desérto.
4 Daleth. Adhǽsit lingua lacténtis ad palátum eius in siti: párvuli petiérunt panem, et non erat qui frángeret eis.
5 He. Qui vescebántur voluptuóse, interiérunt in viis: qui nutriebántur in cróceis, amplexáti sunt stércora.
6 Vau. Et maior effécta est iníquitas fíliæ pópuli mei peccáto Sodomórum, quæ subvérsa est in moménto, et non cepérunt in ea manus.
Ierúsalem, Ierúsalem, convértere ad Dóminum Deum tuum.

℟. Ierúsalem, surge, et éxue te véstibus iucunditátis: indúere cínere et cilício,
* Quia in te occísus est Salvátor Israël.
℣. Deduc quasi torréntem lácrimas per diem et noctem, et non táceat pupílla óculi tui.
℟. Quia in te occísus est Salvátor Israël.


Leitura 2
Lam 4:1-8
1 Aleph. How is the gold become dim, the finest colour is changed, the stones of the sanctuary are scattered in the top of every street?
2 Beth. The noble sons of Sion, and they that were clothed with the best gold: how are they esteemed as earthen vessels, the work of the potter's hands?
3 Ghimel. Even the sea monsters have drawn out the breast, they have given suck to their young: the daughter of my people is cruel, like the ostrich in the desert.
4 Daleth. The tongue of the sucking child hath stuck to the roof of his mouth for thirst: the little ones have asked for bread, and there was none to break it unto them.
5 He. They that were fed delicately have died in the streets; they that were brought up in scarlet have embraced the dung.
6 Vau. And the iniquity of the daughter of my people is made greater than the sin of Sodom, which was overthrown in a moment, and hands took nothing in her.
Jerusalem! Jerusalem! Return unto the Lord thy God.

℟. Arise, O Jerusalem, and put off thy garments of rejoicing: cover thee with sackcloth and ashes
* For the Saviour of Israel hath been slain in the midst of thee.
℣. Let thy tears run down like a river day and night, and let not the apple of thine eye cease.
℟. For the Saviour of Israel hath been slain in the midst of thee.


Lectio 3
Incipit Orátio Ieremíæ Prophétæ
Lam 5:1-11
1 Recordáre, Dómine, quid accíderit nobis: intuére, et réspice oppróbrium nostrum.
2 Heréditas nostra versa est ad aliénos: domus nostræ ad extráneos.
3 Pupílli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi víduæ.
4 Aquam nostram pecúnia bíbimus: ligna nostra prétio comparávimus.
5 Cervícibus nostris minabámur, lassis non dabátur réquies.
6 Ægýpto dédimus manum, et Assýriis, ut saturarémur pane.
7 Patres nostri peccavérunt, et non sunt: et nos iniquitátes eórum portávimus.
8 Servi domináti sunt nostri: non fuit qui redímeret de manu eórum.
9 In animábus nostris afferebámus panem nobis, a fácie gládii in desérto.
10 Pellis nostra quasi clíbanus exústa est a fácie tempestátum famis.
11 Mulíeres in Sion humiliavérunt, et vírgines in civitátibus Iuda.
Ierúsalem, Ierúsalem, convértere ad Dóminum Deum tuum.

℟. Plange quasi virgo, plebs mea: ululáte, pastóres, in cínere et cilício:
* Quia venit dies Dómini magna, et amára valde.
℣. Accíngite vos, sacerdótes, et plángite, minístri altáris, aspérgite vos cínere.
℟. Quia venit dies Dómini magna, et amára valde.
Gloria omittitur
℟. Plange quasi virgo, plebs mea: ululáte, pastóres, in cínere et cilício: * Quia venit dies Dómini magna, et amára valde.


Leitura 3
Lam 5:1-11
1 Remember, O Lord, what is come upon us: consider and behold our reproach.
2 Our inheritance is turned to aliens: our houses to strangers.
3 We are become orphans without a father: our mothers are as widows.
4 We have drunk our water for money: we have bought our wood.
5 We were dragged by the necks, we were weary and no rest was given us.
6 We have given our hand to Egypt, and to the Assyrians, that we might be satisfied with bread.
7 Our fathers have sinned, and are not: and we have borne their iniquities.
8 Servants have ruled over us: there was none to redeem us out of their hand.
9 We fetched our bread at the peril of our lives, because of the sword in the desert.
10 Our skin was burnt as an oven, by reason of the violence of the famine.
11 They oppressed the women in Sion, and the virgins in the cities of Juda.
Jerusalem! Jerusalem! Return unto the Lord thy God.

℟. O my people! lament, like a virgin girded with sack-cloth for the husband of her youth, howl, ye shepherds, in sack-cloth and ashes
* For the day of the Lord is at hand, and it is great and very terrible.
℣. Gird yourselves, ye Priests, and howl, ye ministers of the altar: cast up ashes upon you.
℟. For the day of the Lord is at hand, and it is great and very terrible.
Omite-se Glória
℟. O my people! lament, like a virgin, girded with sack-cloth for the husband of her youth, howl, ye shepherds, in sack-cloth and ashes * For the day of the Lord is at hand, and it is great and very terrible.
Nocturn II.
Ant. Elevámini, * portæ æternáles, et introíbit Rex glóriæ.
Psalmus 23 [4]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
Gloria omittitur
Ant. Elevámini, portæ æternáles, et introíbit Rex glóriæ.
Nocturn II.
Ant. Be ye lift up, * ye everlasting doors, and the King of glory shall come in.
Salmo 23 [4]
23:1 Do Senhor é a terra e toda sua plenitude: * a órbita terrestre e quantos nela habitam.
23:2 Pois Ele a fundou sobre os mares: * e a estabeleceu sobre os rios.
23:3 Quem ao monte do Senhor subirá? * Ou quem no seu lugar santo estará?
23:4 O inocente de mãos e puro de coração, * o que não recebeu em vão sua alma, nem juramentos dolosos fez ao seu próximo.
23:5 Este receberá a bênção do Senhor: * e a misericórdia de Deus, seu Salvador.
23:6 Tal é a geração dos que O buscam, * dos que buscam a face do Deus de Jacob.
23:7 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:8 Quem é este Rei da glória? * É o Senhor forte e poderoso, o Senhor poderoso nas batalhas.
23:9 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:10 Quem é este Rei da glória? * O Senhor dos exércitos, é Ele o Rei da glória.
Omite-se Glória
Ant. Be ye lift up, ye everlasting doors, and the King of glory shall come in.
Ant. Credo vidére * bona Dómini in terra vivéntium.
Psalmus 26 [5]
26:1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea, * quem timébo?
26:1 Dóminus protéctor vitæ meæ, * a quo trepidábo?
26:2 Dum apprópiant super me nocéntes, * ut edant carnes meas:
26:2 Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt.
26:3 Si consístant advérsum me castra, * non timébit cor meum.
26:3 Si exsúrgat advérsum me prǽlium, * in hoc ego sperábo.
26:4 Unam pétii a Dómino, hanc requíram, * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ:
26:4 Ut vídeam voluptátem Dómini, * et vísitem templum eius.
26:5 Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo: * in die malórum protéxit me in abscóndito tabernáculi sui.
26:6 In petra exaltávit me: * et nunc exaltávit caput meum super inimícos meos.
26:6 Circuívi, et immolávi in tabernáculo eius hóstiam vociferatiónis: * cantábo, et psalmum dicam Dómino.
26:7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: * miserére mei, et exáudi me.
26:8 Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: * fáciem tuam, Dómine, requíram.
26:9 Ne avértas fáciem tuam a me: * ne declínes in ira a servo tuo.
26:9 Adiútor meus esto: * ne derelínquas me, neque despícias me, Deus, salutáris meus.
26:10 Quóniam pater meus, et mater mea dereliquérunt me: * Dóminus autem assúmpsit me.
26:11 Legem pone mihi, Dómine, in via tua: * et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.
26:12 Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me: * quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.
26:13 Credo vidére bona Dómini * in terra vivéntium.
26:14 Exspécta Dóminum, viríliter age: * et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
Gloria omittitur
Ant. Credo vidére bona Dómini in terra vivéntium.
Ant. I believe that I shall yet see * the goodness of the Lord in the land of the living.
Salmo 26 [5]
26:1 O Senhor é a minha luz e a minha salvação, * a quem temerei?
26:2 O Senhor é o defensor da minha vida, * ante quem trepidarei?
26:3 Enquanto se aproximam de mim os malvados, * para devorar as minhas carnes:
26:4 Meus inimigos que me atribulam, * eles mesmos se debilitaram e caíram.
26:5 Se contra mim exércitos fizerem cerco, * o meu coração não temerá.
26:6 Ainda que se levante batalha contra mim, * mesmo assim esperarei.
26:7 Uma cousa só pedi ao Senhor, esta solicitarei, * é que habite na casa do Senhor todos os dias da minha vida:
26:8 Para ver as delícias do Senhor, * e visitar o seu templo.
26:9 Porque me escondeu no seu tabernáculo: * no dia do tormento me protegeu no recôndito do seu tabernáculo.
26:10 Ergueu-me numa pedra: * e agora ergueu a minha cabeça sobre os meus inimigos.
26:11 Circundei e no seu tabernáculo ofereci uma hóstia de júbilo: * cantarei e entoarei um salmo ao Senhor.
26:12 Ouvi, ó Senhor, a minha voz, com que clamei a Vós: * de mim tende compaixão e ouvi-me.
26:13 Meu coração Vos falou, meus olhos Vos buscaram: * Senhor, hei-de procurar o vosso rosto.
26:14 Não escondeis de mim o vosso rosto: * e Vos não retireis com ira de vosso servo.
26:15 Sede a minha ajuda: * me não deixeis, nem me desprezeis, ó Deus meu Salvador.
26:16 Porque meu pai e minha mãe me abandonaram: * mas o Senhor me acolheu.
26:17 Prescreve-me, ó Senhor, uma lei no vosso caminho: * e conduzi-me pela vereda direita, por causa dos meus inimigos.
26:18 Não me entregueis à mercê das almas que me atribulam: * pois contra mim se levantaram falsas testemunhas, mas a iniquidade mentiu contra si própria.
26:19 Creio ver as maravilhas do Senhor * na terra dos viventes.
26:20 Espera o Senhor, porta-te virilmente: * fortifique-se o teu coração e espera no Senhor.
Omite-se Glória
Ant. I believe that I shall yet see the goodness of the Lord in the land of the living.
Ant. Dómine, * abstraxísti ab ínferis ánimam meam.
Psalmus 29 [6]
29:2 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti eius: * et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
29:6 Quóniam ira in indignatióne eius: * et vita in voluntáte eius.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adiútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
Gloria omittitur
Ant. Dómine, abstraxísti ab ínferis ánimam meam.
Ant. O Lord, Thou hast brought up * my soul from the grave.
Salmo 29 [6]
29:1 Eu Vos glorificarei, ó Senhor, porque me recebestes: * nem permitistes que meus inimigos se alegrassem à minha custa.
29:2 Ó Senhor meu Deus, clamei a Vós, * e me sarastes.
29:3 Senhor, tirastes do inferno a minha alma: * pusestes-me a salvo dos que descem à cova.
29:4 Cantai ao Senhor, ó seus santos: * e celebrai a sua santa memória.
29:5 Porque a ira está na sua indignação: * e a vida na sua boa vontade.
29:6 De tarde estaremos em lágrimas: * e de manhã em alegria.
29:7 Eu, porém, disse na minha abundância: * jamais mudarei.
29:8 Senhor, por vossa vontade, * destes força ao meu decoro.
29:9 Afastastes de mim a vossa face, * e fiquei conturbado.
29:10 A Vós, ó Senhor, clamarei: * e ao meu Deus implorarei.
29:11 Que utilidade haverá na minha morte, * enquanto à corrupção descer?
29:12 Porventura o pó professar-Vos-á * ou anunciará a vossa verdade?
29:13 O Senhor me ouviu e teve misericórdia de mim: * o Senhor fez-se meu auxílio.
29:14 O meu pranto convertestes em júbilo: * rasgastes o meu luto e me cercastes de alegria:
29:15 Para que até ao fim a minha glória Vos cante e me não abale: * ó Senhor meu Deus, Vos louvarei eternamente.
Omite-se Glória
Ant. O Lord, Thou hast brought up my soul from the grave.
℣. Tu autem, Dómine, miserére mei.
℟. Et resúscita me, et retríbuam eis.
℣. But Thou, O Lord, be merciful unto me.
℟. And raise me up; and I will requite them.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.


Lectio 4
Ex Tractátu sancti Augustíni Epíscopi super Psalmos
In Psalmum 63 versum 7
Accédet homo ad cor altum, et exaltábitur Deus. Illi dixérunt: Quis nos vidébit? Defecérunt scrutántes scrutatiónes, consília mala. Accéssit homo ad ipsa consília, passus est se tenéri ut homo. Non enim tenerétur nisi homo, aut viderétur nisi homo, aut cæderétur nisi homo, aut crucifigerétur, aut morerétur nisi homo. Accéssit ergo homo ad illas omnes passiónes, quæ in illo nihil valérent, nisi esset homo. Sed si ille non esset homo, non liberarétur homo. Accéssit homo ad cor altum, id est, cor secrétum, obíciens aspéctibus humánis hóminem, servans intus Deum: celans formam Dei, in qua æquális est Patri, et ófferens formam servi, qua minor est Patre.

℟. Recéssit pastor noster, fons aquæ vivæ, ad cuius tránsitum sol obscurátus est:
* Nam et ille captus est, qui captívum tenébat primum hóminem: hódie portas mortis et seras páriter Salvátor noster disrúpit.
℣. Destrúxit quidem claustra inférni, et subvértit poténtias diáboli.
℟. Nam et ille captus est, qui captívum tenébat primum hóminem: hódie portas mortis et seras páriter Salvátor noster disrúpit.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.


Leitura 4
From the Treatise of St. Augustine, Bishop of Hippo, Upon the Psalms
On Psalm lxiii, 7
We shall attain to thoughts that are very deep: but God shall still be exalted. The enemies of our Lord had communed of laying snares privily; they had said, Who shall see them? They had searched out iniquities; they had accomplished a diligent search. And Man attained even unto (the realization of) their counsels, for the Lord, as Man, suffered Himself to be taken. For He had not been taken at all, unless He had been a Man, or seen, unless He had been a Man, or smitten, unless He had been a Man, or crucified, unless He had been a Man, or have died, unless He had been a Man. Man therefore, He attained unto all those sufferings, which had had nothing in Him, unless He had been a Man. But if He had not been Man, man had not been redeemed. And the Lord as Man attained to thoughts that were very deep, yea, secret; showing the Manhood to the eyes of men, and keeping the Godhead within Him; veiling the form of God, as touching Which, He is Equal to the Father, and manifesting the form of a servant, as touching which, He is inferior to the Father.

℟. Our Shepherd, even the Fountain of living waters, is gone from us; He passed away, and the sun was darkened.
* For now hath our Saviour bound him captive, which bound the first man captive; this day hath He burst the gates and bars of death.
℣. The bands of hell He hath utterly abolished, and hath done away the power of the devil.
℟. For now hath our Saviour bound him captive, which bound the first man captive; this day hath He burst the gates and bars of death.


Lectio 5
Quo perduxérunt illas scrutatiónes suas, quas perscrutántes defecérunt, ut étiam mórtuo Dómino et sepúlto, custódes pónerent ad sepúlcrum? Dixérunt enim Piláto: Sedúctor ille: hoc appellabátur nómine Dóminus Iesus Christus, ad solátium servórum suórum, quando dicúntur seductóres: ergo illi Piláto: Sedúctor ille, ínquiunt, dixit adhuc vivens: Post tres dies resúrgam. Iube ítaque custodíri sepúlcrum usque in diem tértium, ne forte véniant discípuli eius, et furéntur eum, et dicant plebi: Surréxit a mórtuis: et erit novíssimus error peior prióre. Ait illis Pilátus: Habétis custódiam, ite, custodíte sicut scitis. Illi autem abeúntes, muniérunt sepúlcrum, signántes lápidem cum custódibus.

℟. O vos omnes, qui transítis per viam, atténdite, et vidéte,
* Si est dolor símilis sicut dolor meus.
℣. Atténdite, univérsi pópuli, et vidéte dolórem meum.
℟. Si est dolor símilis sicut dolor meus.


Leitura 5
How far did the accomplishment of their diligent search reach? Even to the setting a watch of soldiers at the sepulchre, to guard the Lord, even after He was dead and buried. For they said unto Pilate: Sir, we remember that that deceiver Matth. xxvii. 63. This was the term by which they designated the Lord Jesus Christ, and the remembrance that He was so named is a sweet consolation to us His servants, when we are called impostors. So they said unto Pilate, that deceiver said, while He was yet alive: After three days I will rise again. Command therefore that the sepulchre be made sure until the third day, lest His disciples come and steal Him away, and say unto the people: He is risen again from the dead: so the last error shall be worse than the first. Pilate said unto them: Ye have a watch; go your way; make it as sure as ye can. So they went and made the sepulchre sure, sealing the stone, and setting a watch.

℟. O all ye that pass by, behold and see;
* If there be any sorrow like unto my sorrow.
℣. O all ye nations, behold, and see my sorrow,
℟. If there be any sorrow like unto my sorrow.


Lectio 6
Posuérunt custódes mílites ad sepúlcrum. Concússa terra Dóminus resurréxit: mirácula facta sunt tália circa sepúlcrum, ut et ipsi mílites, qui custódes advénerant, testes fíerent, si vellent vera nuntiáre. Sed avarítia illa, quæ captivávit discípulum cómitem Christi, captivávit et mílitem custódem sepúlcri. Damus, ínquiunt, vobis pecúniam: et dícite, quia vobis dormiéntibus venérunt discípuli eius, et abstulérunt eum. Vere defecérunt scrutántes scrutatiónes. Quid est quod dixísti, o infélix astútia? Tantúmne déseris lucem consílii pietátis, et in profúnda versútiæ demérgeris, ut hoc dicas: Dícite quia vobis dormiéntibus venérunt discípuli eius, et abstulérunt eum? Dormiéntes testes ádhibes: vere tu ipse obdormísti, qui scrutándo tália defecísti.

℟. Ecce quómodo móritur iustus, et nemo pércipit corde: et viri iusti tollúntur, et nemo consíderat: a fácie iniquitátis sublátus est iustus:
* Et erit in pace memória eius.
℣. Tamquam agnus coram tondénte se obmútuit, et non apéruit os suum: de angústia et de iudício sublátus est.
℟. Et erit in pace memória eius.
Gloria omittitur
℟. Ecce quómodo móritur iustus, et nemo pércipit corde: et viri iusti tollúntur, et nemo consíderat: a fácie iniquitátis sublátus est iustus: * Et erit in pace memória eius.


Leitura 6
So they went, and made the sepulchre sure, sealing the stone, and setting a watch and anon, behold, there was a great earthquake, and the Lord arose. So great wonders were wrought about the sepulchre that the very soldiers, which were put to guard it, were witnesses thereto, if only they would have told the truth. But the same love of money which had made a slave of that disciple who was a companion of Christ, made slaves also of the soldiers that were put to watch His sepulchre. Some of the watch came into the city, and showed unto the chief-priests all the things that were done: and when they were assembled with the elders, and had taken counsel, they gave large money unto the soldiers, saying: Say ye, His disciples came by night and stole Him away while we slept. In good sooth, their diligent search had been accomplished and ended before this. What didst thou say, O stupid cunning? Wast thou indeed so utterly void of the light of godly wisdom, and confounded in the bottomless pit of thine own falsehood as to tell them to say: His disciples came by night, and stole Him away while we slept? Part of the testimony of thine eye-witnesses was that they were asleep at the time: thou thyself wast asleep not to be able to see that on their own testimony, their testimony must have been worthless.

℟. Behold how the righteous dieth, and no man taketh it to heart; and the just are taken away, and none considereth. From the midst of sinners is the righteous translated;
* And his memory is in peace.
℣. As a lamb before his shearers is dumb, so He opened not His mouth; He was taken from prison and from judgment.
℟. And his memory is in peace.
Omite-se Glória
℟. Behold how the righteous dieth, and no man taketh it to heart; and the just are taken away, and none considereth. From the midst of sinners is the righteous translated; * And his memory is in peace.
Nocturn III.
Ant. Deus ádiuvat me, * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
Psalmus 53 [7]
53:3 Deus, in nómine tuo salvum me fac: * et in virtúte tua iúdica me.
53:4 Deus, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe verba oris mei.
53:5 Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, et fortes quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
53:6 Ecce enim, Deus ádiuvat me: * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
53:7 Avérte mala inimícis meis: * et in veritáte tua dispérde illos.
53:8 Voluntárie sacrificábo tibi, * et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:
53:9 Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * et super inimícos meos despéxit óculus meus.
Gloria omittitur
Ant. Deus ádiuvat me, et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
Nocturn III.
Ant. God is my helper, * and the Lord upholdeth my soul.
Salmo 53 [7]
53:1 Salvai-me, ó Deus, por vosso nome: * e com vosso poder julgai-me.
53:2 Ouvi, ó Deus, a minha oração: * atendei às palavras da minha boca.
53:3 Porque os estranhos se levantaram contra mim e os fortes buscaram a minha vida: * e a Deus não puseram ante si.
53:4 Eis que Deus vem em meu auxílio: * e o Senhor é o protector da minha vida.
53:5 Fazei recair os males sobre os meus inimigos: * e exterminai-os na vossa verdade.
53:6 Sacrificar-me-ei voluntariamente a Vós, * e o vosso nome louvarei, ó Senhor, porque é bom:
53:7 Porquanto me tendes livrado de toda a tribulação: * e com desdém olhei os meus inimigos.
Omite-se Glória
Ant. God is my helper, and the Lord upholdeth my soul.
Ant. In pace * factus est locus eius, et in Sion habitátio eius.
Psalmus 75 [8]
75:2 Notus in Iudǽa Deus: * in Israël magnum nomen eius.
75:3 Et factus est in pace locus eius: * et habitátio eius in Sion.
75:4 Ibi confrégit poténtias árcuum, * scutum, gládium, et bellum.
75:5 Illúminans tu mirabíliter a móntibus ætérnis: * turbáti sunt omnes insipiéntes corde.
75:6 Dormiérunt somnum suum: * et nihil invenérunt omnes viri divitiárum in mánibus suis.
75:7 Ab increpatióne tua, Deus Iacob, * dormitavérunt qui ascendérunt equos.
75:8 Tu terríbilis es, et quis resístet tibi? * ex tunc ira tua.
75:9 De cælo audítum fecísti iudícium: * terra trémuit et quiévit,
75:10 Cum exsúrgeret in iudícium Deus, * ut salvos fáceret omnes mansuétos terræ.
75:11 Quóniam cogitátio hóminis confitébitur tibi: * et relíquiæ cogitatiónis diem festum agent tibi.
75:12 Vovéte, et réddite Dómino, Deo vestro: * omnes, qui in circúitu eius affértis múnera.
75:13 Terríbili et ei qui aufert spíritum príncipum, * terríbili apud reges terræ.
Gloria omittitur
Ant. In pace factus est locus eius, et in Sion habitátio eius.
Ant. His place is in peace * and His dwelling-place in Zion.
Salmo 75 [8]
75:1 Deus é conhecido na Judeia: * grande é o seu nome em Israel.
75:2 Na paz foi o seu lugar feito: * e a sua morada em Sião.
75:3 Ali quebrou a força do arco, * o escudo, a espada e a guerra.
75:4 Vós iluminais maravilhosamente dos montes eternos: * turvados ficaram todos os néscios de coração.
75:5 Dormiram o seu sono: * e todos estes homens de riquezas nada acharam nas suas mãos.
75:6 Só com vossa ameaça, ó Deus de Jacob, * dormiram os que montavam em cavalos.
75:7 Vós sois terrível e quem Vos resistirá? * No momento de vossa ira.
75:8 Do céu fizestes ouvir o vosso juízo: * a terra tremeu e ficou em sossego,
75:9 Quando Deus se levantou para fazer justiça, * para salvar todos os humildes da terra.
75:10 Porque o homem que considere isto Vos louvará: * e da lembrança que lhe ficar fazer-Vos-á um dia de festa.
75:11 Fazei votos e cumpri-os ao Senhor vosso Deus: * todos os que dos arredores Lhe trazeis oferendas.
75:12 Ao terrível e ao que tira a vida aos príncipes, * ao que é terrível para os reis da terra.
Omite-se Glória
Ant. His place is in peace and His dwelling-place in Zion.
Ant. Factus sum * sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
Psalmus 87 [9]
87:2 Dómine, Deus salútis meæ: * in die clamávi, et nocte coram te.
87:3 Intret in conspéctu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam:
87:4 Quia repléta est malis ánima mea: * et vita mea inférno appropinquávit.
87:5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
87:6 Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, quorum non es memor ámplius: * et ipsi de manu tua repúlsi sunt.
87:7 Posuérunt me in lacu inferióri: * in tenebrósis, et in umbra mortis.
87:8 Super me confirmátus est furor tuus: * et omnes fluctus tuos induxísti super me.
87:9 Longe fecísti notos meos a me: * posuérunt me abominatiónem sibi.
87:9 Tráditus sum, et non egrediébar: * óculi mei languérunt præ inópia.
87:10 Clamávi ad te, Dómine, tota die: * expándi ad te manus meas.
87:11 Numquid mórtuis fácies mirabília: * aut médici suscitábunt, et confitebúntur tibi?
87:12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne?
87:13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua, * et iustítia tua in terra obliviónis?
87:14 Et ego ad te, Dómine, clamávi: * et mane orátio mea prævéniet te.
87:15 Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem meam: * avértis fáciem tuam a me?
87:16 Pauper sum ego, et in labóribus a iuventúte mea: * exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.
87:17 In me transiérunt iræ tuæ: * et terróres tui conturbavérunt me.
87:18 Circumdedérunt me sicut aqua tota die: * circumdedérunt me simul.
87:19 Elongásti a me amícum et próximum: * et notos meos a miséria.
Gloria omittitur
Ant. Factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
Ant. I am as a man that hath no strength, * lying nerveless among the dead.
Salmo 87 [9]
87:1 Senhor Deus da minha salvação: * de dia e de noite clamei ante Vós.
87:2 Chegue à vossa presença a minha oração: * inclinai o vosso ouvido à minha súplica:
87:3 Pois a minha alma está repleta de males: * e a minha vida aproxima-se do inferno.
87:4 Sou contado entre os que descem à cova: * tornei-me como um homem sem socorro, abandonado entre os mortos.
87:5 Como os feridos que dormem nos sepulcros, de quem já Vos não lembrais: * e que foram repelidos de vossa mão.
87:6 Puseram-me num fosso profundo: * em lugares tenebrosos e na sombra da morte.
87:7 Sobre mim pesou a vossa fúria: * e fizestes vir sobre mim todas vossas ondas.
87:8 Afastastes de mim os meus conhecidos: * fizeram de mim o objecto da sua abominação.
87:9 Entregue fui e sem poder sair: * os meus olhos desfaleceram de miséria.
87:10 A Vós, ó Senhor, clamei todo o dia: * para Vós estendi as minhas mãos.
87:11 Porventura fareis milagres em mercê dos mortos: * porventura os médicos os ressuscitarão, para que Vos louvem?
87:12 Acaso publicará alguém na sepultura a vossa misericórdia, * e a vossa verdade na perdição?
87:13 Acaso publicará alguém na sepultura a vossa misericórdia, * e a vossa verdade no túmulo?
87:14 Porventura vossas maravilhas serão conhecidas nas trevas, * e a vossa justiça na terra do esquecimento?
87:15 Por isso eu, ó Senhor, a Vós clamo: * e logo de manhã vai ante Vós a minha oração.
87:16 Porque rejeitais, ó Senhor, a minha oração: * e apartais de mim a vossa face?
87:17 Sou um pobre e vivo em trabalhos desde a minha mocidade: * e, depois de exaltado, fui humilhado e conturbado.
87:18 Por cima de mim passaram as vossas iras: * e os vossos terrores me conturbaram.
87:19 Cercaram-me com água todo o dia: * juntos me cercaram.
87:20 Afastastes de mim amigos e parentes: * e os meus conhecidos, devido à miséria.
Omite-se Glória
Ant. I am as a man that hath no strength, lying nerveless among the dead.
℣. In pace factus est locus eius.
℟. Et in Sion habitátio eius.
℣. His place is in peace.
℟. And His dwelling-place in Zion.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.


Lectio 7
De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Hebrǽos
Heb 9:11-14
11 Christus assístens Póntifex futurórum bonórum, per ámplius et perféctius tabernáculum non manufáctum, id est, non huius creatiónis:
12 Neque per sánguinem hircórum, aut vitulórum, sed per próprium sánguinem introívit semel in Sancta, ætérna redemptióne invénta.
13 Si enim sanguis hircórum, et taurórum, et cinis vítulæ aspérsus inquinátos sanctíficat ad emundatiónem carnis:
14 Quanto magis sanguis Christi, qui per Spíritum Sanctum semetípsum óbtulit immaculátum Deo, emundábit consciéntiam nostram ab opéribus mórtuis, ad serviéndum Deo vivénti?

℟. Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum,
* Advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
℣. Quare fremuérunt gentes, et pópuli meditáti sunt inánia?
℟. Advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.


Leitura 7
From the letter of blessed Apostle Paul to the Hebrews
Heb 9:11-14
11 But Christ, being come an high priest of the good things to come, by a greater and more perfect tabernacle not made with hand, that is, not of this creation:
12 Neither by the blood of goats, or of calves, but by his own blood, entered once into the holies, having obtained eternal redemption.
13 For if the blood of goats and of oxen, and the ashes of an heifer being sprinkled, sanctify such as are defiled, to the cleansing of the flesh:
14 How much more shall the blood of Christ, who by the Holy Ghost offered himself unspotted unto God, cleanse our conscience from dead works, to serve the living God?

℟. The kings of the earth set themselves, and the rulers take counsel together
* Against the Lord, and against His Anointed.
℣. Why do the heathen rage? and the people imagine a vain thing,
℟. Against the Lord, and against His Anointed?


Lectio 8
Heb 9:15-18
15 Et ídeo novi testaménti mediátor est: ut, morte intercedénte, in redemptiónem eárum prævaricatiónum, quæ erant sub prióri testaménto, repromissiónem accípiant, qui vocáti sunt ætérnæ hereditátis.
16 Ubi enim testaméntum est: mors necésse est intercédat testatóris.
17 Testaméntum enim in mórtuis confirmátum est: alióquin nondum valet, dum vivit qui testátus est.
18 Unde nec primum quidem sine sánguine dedicátum est.

℟. Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum:
* Factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.
℣. Posuérunt me in lacu inferióri, in tenebrósis, et in umbra mortis.
℟. Factus sum sicut homo sine adiutório, inter mórtuos liber.


Leitura 8
Heb 9:15-18
15 And therefore he is the mediator of the new testament: that by means of his death, for the redemption of those transgressions, which were under the former testament, they that are called may receive the promise of eternal inheritance.
16 For where there is a testament, the death of the testator must of necessity come in.
17 For a testament is of force, after men are dead: otherwise it is as yet of no strength, whilst the testator liveth.
18 Whereupon neither was the first indeed dedicated without blood.

℟. I am counted with them that go down into the pit.
* I am as a man that hath no strength, lying nerveless among the dead.
℣. They have laid me in the lowest pit, in darkness, and in the shadow of death.
℟. I am as a man that hath no strength, lying nerveless among the dead.


Lectio 9
Heb 9:19-22
19 Lecto enim omni mandáto legis a Móyse univérso pópulo: accípiens sánguinem vitulórum, et hircórum cum aqua et lana coccínea, et hyssópo: ipsum quoque librum, et omnem pópulum aspérsit,
20 Dicens: Hic sanguis testaménti, quod mandávit ad vos Deus.
21 Etiam tabernáculum, et ómnia vasa ministérii sánguine simíliter aspérsit:
22 Et ómnia pene in sánguine secúndum legem mundántur: et sine sánguinis effusióne non fit remíssio.

℟. Sepúlto Dómino, signátum est monuméntum, volvéntes lápidem ad óstium monuménti:
* Ponéntes mílites, qui custodírent illum.
℣. Accedéntes príncipes sacerdótum ad Pilátum, petiérunt illum.
℟. Ponéntes mílites, qui custodírent illum.
Gloria omittitur
℟. Sepúlto Dómino, signátum est monuméntum, volvéntes lápidem ad óstium monuménti: * Ponéntes mílites, qui custodírent illum.


Leitura 9
Heb 9:19-22
19 For when every commandment of the law had been read by Moses to all the people, he took the blood of calves and goats, with water, and scarlet wool and hyssop, and sprinkled both the book itself and all the people,
20 Saying: This is the blood of the testament, which God hath enjoined unto you.
21 The tabernacle also and all the vessels of the ministry, in like manner, he sprinkled with blood.
22 And almost all things, according to the law, are cleansed with blood: and without shedding of blood there is no remission.

℟. After that the Lord was buried, they sealed the sepulchre, rolling a stone to the door of the sepulchre
* Setting a watch to keep Him.
℣. The chief priests came together unto Pilate, and made that request unto him.
℟. Setting a watch to keep Him.
Omite-se Glória
℟. After that the Lord was buried, they sealed the sepulchre, rolling a stone to the door of the sepulchre, * Setting a watch to keep Him.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Iesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum:
Et sub silentio concluditur
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {do Próprio do tempo}
Look down, we beseech thee, O Lord, on this thy family, for which our Lord Jesus Christ did not hesitate to be delivered up into the hands of wicked men, and to suffer the torment of the Cross.
Finish silently
Que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio{omittitur}
Conclusão{omitido}

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help